Zdrowy, kompletny uśmiech ma nie tylko znaczenie estetyczne, lecz także wpływa na funkcjonowanie całego układu stomatognatycznego. Ubytki w uzębieniu, zwłaszcza nieuzupełniane na bieżąco, mogą prowadzić do stopniowego zaniku kości szczęki lub żuchwy, przemieszczeń sąsiednich zębów oraz trudności w spożywaniu pokarmów. Współcześnie powszechnie uznawaną metodą przywracania pełnego uzębienia jest leczenie z wykorzystaniem implantów zębowych. Dowiedz się jak wygląda cały proces ich wprowadzania, ile czasu może on zająć oraz jakie czynniki wpływają na ostateczny czas wstawiania implantów.
Wstępna konsultacja i plan leczenia
Pierwszym etapem jest zawsze konsultacja z lekarzem stomatologiem specjalizującym się w chirurgii stomatologicznej i implantologii. W jej trakcie pacjent przechodzi wnikliwą ocenę stanu jamy ustnej. Konieczne może być wykonanie zdjęć RTG, a nierzadko także tomografii komputerowej (CBCT) w celu precyzyjnej oceny kości szczęki lub żuchwy. Dzięki nowoczesnym metodom obrazowania lekarz jest w stanie przewidzieć, czy w kości występują wystarczające warunki ilościowe i jakościowe do wszczepienia implantu. W sytuacjach granicznych, takich jak spory zanik tkanki kostnej, konieczne bywa przeprowadzenie zabiegu augmentacji kości lub podniesienia dna zatoki szczękowej.
Podczas tej fazy tworzy się także indywidualny plan leczenia. Uwzględnia on nie tylko liczbę brakujących zębów, ale również charakterystykę zgryzu, warunki anatomiczne, a nawet preferencje pacjenta co do rodzaju koron protetycznych. Przy pojedynczym implancie czas trwania całej procedury jest zazwyczaj krótszy, niż gdy konieczne jest wypełnienie rozległych ubytków lub przywrócenie uzębienia u osób z całkowitym bezzębiem.
Zabieg chirurgiczny – wszczepienie implantu
Po kwalifikacji i stworzeniu precyzyjnego planu leczenia, przychodzi czas na zabieg chirurgiczny. Podczas niego lekarz umieszcza implant (najczęściej tytanowy) w kości szczęki bądź żuchwy. Wszystko odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub, w razie potrzeby, w sedacji, co zapewnia pacjentowi komfort i minimalizuje ból.
W przypadku pojedynczego implantu sama interwencja trwa zwykle około 30 minut. Zabieg polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia w dziąśle, przygotowaniu miejsca w kości za pomocą wiertła implantologicznego, a następnie wprowadzeniu implantu i założeniu szwów. Pacjent może zazwyczaj opuścić klinikę tego samego dnia, jeżeli nie występują żadne komplikacje.
Okres gojenia i osseointegracja
Najważniejszym, a zarazem najbardziej czasochłonnym etapem jest okres gojenia się rany i integracji implantu z kością, zwany osseointegracją. W praktyce oznacza to, że organizm „akceptuje” ciało obce i wytwarza wokół tytanowej śruby prawidłową tkankę kostną, stabilizując tym samym implant w szczęce czy żuchwie.
Zwykle czas ten wynosi od 2 do 6 miesięcy, zależnie od indywidualnych predyspozycji. Proces osseointegracji jest jednak kwestią indywidualną. Zależy w dużej mierze od stanu zdrowia, wieku, stylu życia czy jakości tkanki kostnej pacjenta.
Czynniki wydłużające czas wstawiania implantów
Mimo że samo wprowadzenie implantu bywa szybkie, finalne efekty mogą się opóźnić z uwagi na różne dodatkowe aspekty. Jednym z nich jest wspomniany wcześniej niedobór tkanki kostnej. W takich przypadkach trzeba przeprowadzić zabieg odbudowy kości (augmentacji), co może wydłużyć cały proces o kilka miesięcy.
Zdarza się też, że pacjent zmaga się z aktywnymi stanami zapalnymi jamy ustnej, na przykład przy zaawansowanej chorobie przyzębia (paradontozie). Konieczne jest wtedy zaleczenie tych infekcji, zanim przystąpi się do implantacji. Wreszcie, niektóre nawyki mogą wpłynąć negatywnie na szybkość gojenia. Szczególnie palenie papierosów, które według badań naukowych nawet dwukrotnie zwiększa ryzyko niepowodzenia leczenia implantologicznego w perspektywie długoterminowej. Również niektóre choroby ogólnoustrojowe (m.in. cukrzyca niewyrównana czy osteoporoza w zaawansowanym stadium) mogą utrudnić prawidłową integrację implantu z kością. A to w konsekwencji wpływa na ostateczny czas wstawiania implantów.
Odsłonięcie implantu i odbudowa protetyczna
Po pomyślnym zakończeniu fazy osseointegracji lekarz zazwyczaj dokonuje tzw. odsłonięcia implantu, czyli niewielkiej interwencji pozwalającej na założenie śruby gojącej. Ma ona na celu kształtowanie dziąsła wokół przyszłej korony i przygotowanie pacjenta do odbudowy protetycznej. Ten etap nie jest skomplikowany i często wystarczy na niego zaledwie kilka tygodni. Ostatnim krokiem jest już wykonanie i zamocowanie odpowiedniego uzupełnienia protetycznego. Może nim być korona ceramiczna, most czy pełna proteza oparta na implantach.
W zależności od złożoności przypadku i liczby brakujących zębów cały proces, od konsultacji do uzyskania finalnego efektu, może trwać od około 2-3 miesięcy do nawet 12 miesięcy, gdy konieczna była odbudowa kości lub przeprowadzono kilka procedur równocześnie.
Jak utrzymać efekty implantacji?
Po zakończeniu leczenia implantologicznego niezwykle ważne jest, aby dbać o higienę jamy ustnej i regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne. Z badań przeprowadzonych w różnych krajach europejskich wynika, że osoby przestrzegające zaleceń stomatologicznych i wykonujące profesjonalne zabiegi higienizacyjne w gabinecie co najmniej dwa razy w roku zachowują implanty w doskonałym stanie nawet przez kilkanaście lat. Współczesne implanty zębowe są niezwykle wytrzymałe. Ich trwałość sięga często kilkudziesięciu lat, jednak kluczowe jest unikanie zaniedbań w codziennej pielęgnacji i kontrolach.